می نویسم از نگاه بـــــــــــــــــــــــــــــــــــاران
که چقدر خیس و مرطوب اســـــــــــــــــــــــت
از نگاه کودکی دو سالــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
که دنیا برایش خیلی بزرگ اســــــــــــــــــــت
از نگاه پیر مردی که خـــــــــــــــــــــــــــــــود را
آماده رفتن کرده وخوشحال اســــــــــــــــــــت
می نویسم از تبار بــــــــــــــــــــــــــــــــــــاران
از پرندگـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــان آزاد
از نگاه آجری زنبور که با آن نگــــــــــــــــــــــاه
زیبایی را بهتر از ما دیــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
می نویسم از سکوتی که آغاز عشق است
از بهاری که نو اســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
از سپید ه های آسمان آبــــــــــــــــــــــــــــــی
از چشم انداز های مهربانـــــــــــــــــــــــــــــی
اینها زیبایی است که می نویســـــــــــــــــــم
این نگاه بارانیست که می نویســــــــــــــــــم |